Kliknij tutaj --> 🏈 czy wierzycie w uroki miłosne

Niestety jednak, nie ma możliwości przyspieszenia działania rytuałów miłosnych. Mówiąc krótko – swoje trzeba odczekać. Magia nie działa na pstryknięcie palcem, dlatego też na swojej stronie, jako czas oczekiwania podaje 1-4 miesiące. Jest to okres, kiedy rytuał zaczyna działać w pełni i pojawiają się pożądane efekty. 7 dniowy Rytuał pozwalający na lepsze wyniki w nauce – 500 zł 7 dniowy Rytuał pomagający wyjść z uzależnienia – 500 zł 7 dniowy rytuał oczyszczenia czakr i usuwania negatywnych energii – 500 zł 7 dniowy Rytuał na powodzenie życiowe- 500 zł Proszę kontaktować się na adres mailowy: mysticum.uroki@gmail.com, lub kontakt Temat: Czy wierzyć w przeznaczenie? Zbigniew L.: Przypadek. Teorią przeciwną do wiary w działanie losu jest przeświadczenie, że wszystko, co wydarza się w naszym życiu, to dzieło przypadku. Przypadkiem wybieramy tego, a nie innego partnera, przypadkiem spotykamy na naszej drodze różnych ludzi. W takich sytuacjach klasyczne uroki miłosne powinny przynieść powodzenie. Spętania miłosne. Są to silniejsze uroki miłosne, które odprawia się w trudniejszych przypadkach miłosnych. Jeśli partner zostawił Cię i przestaliście utrzymywać ze sobą kontakt, to klasyczny urok miłosny może okazać się za słaby. Magia od wieków fascynuje ludzi swoją tajemniczą siłą i potencjałem do wpływania na rzeczywistość w sposób niepojęty dla wielu. Jednym z najbardziej intrygujących aspektów magii jest Site De Rencontre Le Beguin Avis. 16 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 3991 Zarejestrowany: 24-03-2011 20:58. Posty: 2498 IP: Poziom: Przedszkolak 25 sierpnia 2011 18:32 | ID: 620043 Kilka ładnych lat temu przyjaciółka mojej zmarłej babci powiedziała mi, że nad naszą rodziną ciąży klatwa i to dlatego w każdym pokoleniu wystepują długotrwałe, nieuleczalne choroby oraz inne wtedy nastolatką i to co ona mówiła posłałam między zaczynam sie zastanawiać czy cos takiego naprawdę istnieje i czy rzeczywiscie jestem z "przeklętej " znacie takie przypadki a może w to nie wierzycie? 25 sierpnia 2011 18:52 | ID: 620061 Ja nie wierze w klatwy ani uroki ani zabobony...wierze ze jak cos jest tak napisane to tak jest i nie upatruje ze cos zlego mi sie przydarzylo w tym,ze ktos mnie przeklnal albo cos podobnego. 2 dziecinka Zarejestrowany: 07-05-2008 11:21. Posty: 26147 25 sierpnia 2011 19:13 | ID: 620081 3 aluna Poziom: Maluch Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35. Posty: 4070 25 sierpnia 2011 19:32 | ID: 620095 A ja wierzę. moja babcia była szeptunką. Mam po niej pewne zdolności 4 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 25 sierpnia 2011 20:24 | ID: 620132 Jak najbardziej wierzę. Nawet pisałam o tym niedawno... aluna (2011-08-25 19:32:07) A ja wierzę. moja babcia była szeptunką. Mam po niej pewne zdolności Znam również taką osobę. 5 Wxxx Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 17-12-2009 21:50. Posty: 9899 25 sierpnia 2011 20:45 | ID: 620146 Kiedyś w to nie wierzyłam, ale teraz uważam, że coś w tym jest... 6 aluna Poziom: Maluch Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35. Posty: 4070 25 sierpnia 2011 22:18 | ID: 620222 Uroki, klątwy i czary - coś w co jedni wierzą a inni nie...tak jak w milość... Zdziwiłybyście się jakie osoby przychodzą po pomoc do wróżów, wróżek, szeptunek i druidów:) I to z różnymi sprawami...od miłości po biznes.... Magia świec, magia ziemi, magia słów, magia milosna, magia pieniądza...jest mnóstwo opracowań i książek na ten temat - ale wszyscy podkreślają jedno - nie wolno krzywdzić drugiego człowieka... i jeszcze jedno - trzeba uważać co sobie życzymy, bo czasami czar jest trudno odkręcić :) 7 Alina63 Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 26-01-2010 19:21. Posty: 18946 26 sierpnia 2011 06:46 | ID: 620301 nie wierzę w takie rzeczy ... 8 monaaa71 Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 28-01-2009 08:46. Posty: 28735 26 sierpnia 2011 07:02 | ID: 620312 9 ulamisiula Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 24-03-2011 20:58. Posty: 2498 26 sierpnia 2011 11:05 | ID: 620507 Aluna znasz sie na tych sprawach? 26 sierpnia 2011 13:10 | ID: 620655 11 Grześ Zarejestrowany: 01-03-2010 14:39. Posty: 841 26 sierpnia 2011 19:44 | ID: 620935 Klątwa, choroba, adamityzm, ooo, GRZECH - to coś co nam pozostawili pierwsi rodzice i przechodzi to na każde kolejne pokolenie i nie ma na to lekarstwa, 100% umieralność. Klątwa, hmm, „Do niewiasty powiedział: „Wielce pomnożę boleść twej brzemienności; w bólach będziesz rodzić dzieci, a swoje pożądanie będziesz kierować ku swemu mężowi, on zaś będzie nad tobą panował”. A do Adama rzekł: „Ponieważ posłuchałeś głosu swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci ten nakaz: ‚Nie wolno ci z niego jeść’, przeklęta jest ziemia z twojego powodu. W bólu będziesz jadł jej plon przez wszystkie dni swego życia. A ona tobie porośnie cierniami i ostami i będziesz jeść roślinność polną. W pocie swego oblicza będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz” (Rodzaju 3:16- 19). I cóż nam ten Adam pozostawił? Przeklętą ziemię z jego powodu, ból, chwasty na polu i śmierć... Należy też pamiętać: kto nas przeklina, będzie przeklęty; kto nas błogosławi, będzie błogosławiony; zarówno przekleństwo jak i błogosławieństwo wraca do osób je wypowiadających z podwójną siłą. 12 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 26 sierpnia 2011 20:28 | ID: 620960 Grześ (2011-08-26 19:44:22) Klątwa, choroba, adamityzm, ooo, GRZECH - to coś co nam pozostawili pierwsi rodzice i przechodzi to na każde kolejne pokolenie i nie ma na to lekarstwa, 100% umieralność. Klątwa, hmm, „Do niewiasty powiedział: „Wielce pomnożę boleść twej brzemienności; w bólach będziesz rodzić dzieci, a swoje pożądanie będziesz kierować ku swemu mężowi, on zaś będzie nad tobą panował”. A do Adama rzekł: „Ponieważ posłuchałeś głosu swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci ten nakaz: ‚Nie wolno ci z niego jeść’, przeklęta jest ziemia z twojego powodu. W bólu będziesz jadł jej plon przez wszystkie dni swego życia. A ona tobie porośnie cierniami i ostami i będziesz jeść roślinność polną. W pocie swego oblicza będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz” (Rodzaju 3:16- 19). I cóż nam ten Adam pozostawił? Przeklętą ziemię z jego powodu, ból, chwasty na polu i śmierć... Należy też pamiętać: kto nas przeklina, będzie przeklęty; kto nas błogosławi, będzie błogosławiony; zarówno przekleństwo jak i błogosławieństwo wraca do osób je wypowiadających z podwójną siłą. Mądre słowa. 13 dziecinka Zarejestrowany: 07-05-2008 11:21. Posty: 26147 26 sierpnia 2011 21:56 | ID: 621067 aluna (2011-08-25 19:32:07) A ja wierzę. moja babcia była szeptunką. Mam po niej pewne zdolności A co to takiego? 14 Justyna mama Łukasza Zarejestrowany: 09-10-2010 22:03. Posty: 7326 26 sierpnia 2011 22:20 | ID: 621097 Jest coś w tym............. 15 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 26 sierpnia 2011 22:24 | ID: 621103 dziecinka (2011-08-26 21:56:45) aluna (2011-08-25 19:32:07) A ja wierzę. moja babcia była szeptunką. Mam po niej pewne zdolności A co to takiego? Jest to coś takiego, że DANA osoba powie Ci, że będziesz chora, spotka Cię wielkie nieszczęście, załamiesz się...I to się sprawdzi.... 26 sierpnia 2011 22:24 | ID: 621104 Fot. Thinkstock Chociaż mamy XXI wiek, niektórzy chodzą do wróżki, wierzą w klątwy oraz uroki. Justyna co prawda sama nigdy się tym nie parała, ale podejrzewa, że ktoś szepnął na nią złe słowo. Kobieta uważa, że w ostatnim czasie spotkało ją tyle złych rzeczy, że trudno mówić o zwykłym pechu. Oto jej historia. - Nigdy nie myślałam, że będę szukała pomocy na forum, ale moja obecna sytuacja jest tragiczna. Wszystko rozpoczęło się trzy lata temu. Na początku rzucił mnie narzeczony. Byliśmy razem przez cztery lata i została zaplanowana data ślubu. Pewnego dnia po prostu zadzwonił i powiedział, że nie jestem kobietą jego życia. Poznał inną, zakochał się i nie ożeni się ze mną. Tyle usłyszałam. Przyjęłam to bardzo źle. Płakałam, chodziłam do niego, prosiłam, żeby to jeszcze przemyślał... Moje starania nie przyniosły żadnego efektu. Płaszczyłam się przed nim tak bardzo, ponieważ dowiedziałam się, że poznał tę kobietę na kilka dni przed telefonem do mnie. Wydało mi się to bardzo dziwne. Poza tym za każdym razem, gdy próbowałam się z nim skontaktować, ewidentnie unikał spotkań. Cała moja rodzina i wszyscy znajomi byli w szoku, gdy sprawa wyszła na jaw. Ja sama odchorowywałam ten związek przez ponad pół roku. Zobacz także: EXCLUSIVE: W mojej rodzinie wszyscy mają dziwne imiona Fot. Porzucenie przez narzeczonego nie było jedyną tragedią, która spotkała Justynę w owym czasie. Nastąpił splot dziwnych wydarzeń, łączących się w życiowy dramat. - Zaczęłam robić prawo jazdy. Nie udało mi się zdać egzaminu do tej pory, chociaż miałam wiele podejść. Za każdym razem oblewałam przez błahostkę. Wszyscy egzaminatorzy, na których trafiałam, byli wyjątkowo nieprzyjemni i odniosłam wrażenie, że po prostu chcieli mnie oblać. Dodam tylko, że za kółkiem czuję się świetnie. Co prawda towarzyszyły mi nerwy, ale podczas wszystkich egzaminów miałam wrażenie, że nie jestem sobą. Prawie zawsze dopadał mnie ból głowy, żołądka, czułam się ociężała, miałam problemy z koncentracją. Dlatego uważam, że to dziwne. W swoim życiu przechodziłam wiele stresujących sytuacji, a mój organizm nigdy tak nie reagował. Niestety niedoszły ślub i problemy ze zrobieniem prawa jazdy są najmniejszymi problemami Justyny. - Jakby tego wszystkiego było mało, straciłam pracę. Zajmowałam prestiżowe, kierownicze stanowisko. Z dnia na dzień dowiedziałam się, że nie spełniam wymagań, bo zespół pod moim kierownictwem nie realizuje celów. Najśmieszniejsze jest to, że rok temu zostałam wyróżniona nagrodą za swoją pracę, w tej samej firmie. Czy to nie zastanawiające, jeżeli weźmie się pod uwagę wszystkie dziwne zawirowania w moim życiu? Fot. Podłamałam się wtedy, ale najgorsze było to, że nie mogłam liczyć na wsparcie najbliższych. Przyjaciele nagle nie mieli czasu, żeby się ze mną spotkać. Z kolei rodzina uważała, że sama sobie jestem winna. Ich zdaniem to moja wina, że porzucił mnie narzeczony i że zostałam zwolniona. Krewni nigdy nie zachowywali się tak w stosunku do mnie. Czasami, gdy z nimi rozmawiałam, miałam wrażenie, że coś ich napadło. Przez to wszystko czułam się jeszcze gorzej. Justyna zaczęła zajadać swoje problemy. Przez trzy lata przytyła czterdzieści kilogramów. Wcześniej ważyła trochę ponad 60, natomiast obecnie przekroczyła 100. - Wyglądam okropnie. Jak wrak człowieka. Trudno mi uwierzyć, że jakiś mężczyzna się we mnie zakocha. Niestety po tych wszystkich doświadczeniach nie mogę wziąć się w garść. Mam kiepską pracę, słabo zarabiam i popadłam w długi. Kilka lat temu wzięłam spory kredyt, ale z obecnymi dochodami nie mogę sobie pozwolić na spłatę. Jestem zapożyczona u rodziny i znajomych. Ich stosunek do mnie bardzo się zmienił. Odnoszę wrażenie, że patrzą na mnie z pogardą. Mają takie miny, jakby chcieli powiedzieć: „Patrzcie, jaka była kiedyś, a jaka jest teraz”. Dosłownie wyczuwam to w powietrzu. Ale i tak powinnam się cieszyć, że mi pomagają. Justyna miesiąc temu spotkała się z dawną koleżanką. Dziewczyna nie mogła uwierzyć, że to ta sama Justyna, którą kiedyś znała. Gdy poznała historię ostatnich kilku lat z jej życia, zasugerowała, że może ktoś rzucił na nią urok. Fot. Na początku śmiałam się, ale teraz sama już nie wiem. Nigdy nie byłam ani zbyt religijna, ani też zabobonna. Jestem typową realistką. Nie chodzę do kościoła i zawsze nie dowierzałam, gdy słyszałam podobne historie. Alicja, ta koleżanka, zapytała, czy nie naraziłam się komuś bądź czy nie znam kogoś, kto mi źle życzy. Wtedy przypomniała mi się pewna historia... Dokładnie trzy lata temu zmarła siostra mojej babci. Wtedy, gdy moje życie się zawaliło. Właściwie była dla mnie jak babcia. Zanim zmarła, długo chorowała. Na zmianę jeździliśmy do szpitala, żeby się nią opiekować. To znaczy inni jeździli, ja nie. Byłam pochłonięta robieniem kariery i związkiem. Ciągle odkładałam wizytę, aż pewnego dnia babcia Józia zmarła. Potem usłyszałam, że nie mogła sobie darować, że tak brzydko wobec niej postąpiłam, tzn. ani razu nie odwiedziłam jej w szpitalu. Miałam ogromne wyrzuty sumienia z tego powodu, ale czasu przecież nie da się cofnąć. Wkrótce potem moje życie zaczęło się walić i do tej pory nie widać poprawy. Do głowy by mi nie przyszło, aby połączyć te fakty. A tym bardziej uwierzyć, że ona mogłaby rzucić na mnie urok. Po rozmowie z koleżanką trochę czytałam o urokach w Internecie i faktycznie mój przypadek jest tak pechowy, że trudno uwierzyć w zwykły zbieg okoliczności. Alicja doradziła mi, abym odczyniła urok. Podała nawet sposób, ale jakoś głupio się czuję na myśl, że mogłabym to zrobić. Przecież ja nie wierzę w takie bajki. Nie odważyłam się powiedzieć nikomu o tych przypuszczeniach. Nie chcę zostać wyśmiana. Tutaj z kolei jestem anonimowa. Czy wierzycie w uroki? Czy któraś z Was miała z nimi do czynienia? Zobacz także: SZOK: Czym grozi długie oglądanie telewizji? Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia zapytał(a) o 19:52 Czy wierzycie w prawdziwą miłość? Przywróćmy wiarę w to piękne uczucie! Opisujcie swoje miłosne przygody :) Odpowiedzi EKSPERTGranna. odpowiedział(a) o 16:29 Wierzę w prawdziwą miłość, ale ta prawdziwa przytrafia się tylko moje zdanie. torba666 odpowiedział(a) o 19:54 Miałem kiedyś miłość, o której marzyłem chyba całe 2 lata. Jednak to mi odeszło, całe noce wspomnień, bo ona mieszka w Hamburgu. Teraz już się odzwyczaiłem. Klątwa minęła, ale mam teraz bardzo trudną sytuację w tym moim serduszku i jej jednak nie będę opisywał. Trochę zagmatwane :) Sachmet. odpowiedział(a) o 19:56 Wierze i czekam :) Hm no o opisywać nie bd... Oczywiście! ;) Obecnie jestem z chłopakiem prawie półtorej roku. Zdążyliśmy już trochę razem przejść i wiem, że nasze uczucie jest trwałe. Bardzo chciałabym w przyszłości zostać jego żoną i matką jego dzieci :D Oczywiście, że tak;) Byłam raz w związku i według mnie to była ta moja prawdziwa miłość i teraz chcę ją z powrotem mieć przy sobie ;DMoje piękne uczucie było jak z bajki. W tamtym roku, w Sylwestra równo o północy, na dworze patrząc się w najjaśniejszą gwiazdę wypowiedziałam życzenie ,,Chcę spotkać swoją prawdziwą miłość''. Później nic nie działo się ale zajęłam się sobą i nie myślałam o chłopakach. Nagle na początku marca miałam dziwaczny sen xd. Śnił mi się chłopak z mojej kl. którego praktycznie nie znałam. Nie gadalismy ze soba, nic. A w śnie byliśmy szczęśliwą parą. Następnego dnia gdy zobaczyłam poczułam tzw. .motylki w brzuchu ;D Pomyślałam sobie ,,Ogarnij się ! Zajmij się nauką, on nawet na cb nie spojrzy''. ;D Kilka dni później zauważyłam że przygląda mi się na każdej lekcji. Staje gdzieś obok mnie, uśmiecha się, zagaduje. W końcu do mnie napisał. Poznalismy sie i pisaliśmy ze sobą non stop. Wyznał że się we mnie zakochał i chce ze mną być, ale ja powiedziałam nie ! Skoro miał to być pierwszy związek to niech on będzie długo i wiecznie, a nie kilka dni, dlatego też chciałam sprawdzić czy on mnie naprawdę kocha. Dalej pisalismy, przyjaźniliśmy się, zależało mi na nim już, jemu na mnie też. Trochę randkowaliśmy jak para ;D przytulalismy się w parku, dawaliśmy sobie buziaki w policzek;D w końcu pierwszego dnia wakacji o 22:22 wysłałam mu esa ,,Kocham Cię'' i w tym samym momencie dostałam esa od niego ,,Kocham cię, czy jesteśmy razem czy nie ja zawsze będę cię kochał''. Od tamtej pory byliśmy razem. To było niesamowite, czułam się jak królewna, wyjątkowo, codziennie się widzieliśmy, spędzaliśmy zachody słońca nad jeziorem, przeżyliśmy swój pierwszy cudowny pocałunek <3 bylo dużo smiechu ze znajomymi i ogólnie. Gdy juz poszliśmy do sql to wszyscy z klasy oczywiście gratulowali nam ;D no i się cieszyli, że w naszej kl. jest klasowa para. Mówili ze jestesmy stworzeni dla siebie. Wyglądalismy razem zaje..;D aż coś prysło.. On miał jakieś problemy i nie chciał mnie nimi martwić. 6 grudnia w nocy napisął mi że nie wie czy coś do mnie czuje i żebyśmy zostali przyjaciółmi bo bardzo mu na mnie zależy. A ja pełna wtedy emocji, płaczu napisałam żebyśmy odpoczęli od siebie i nie odzywali się do siebie przez jakiś czas. Stało sie tak. W święta wysłał mi tylko życzenia. Ja jemu też. W sylwestra coś mi odwaliło i napisałam do niego ze mi go brakuje xD i żeby napisął czy ma mnie gdzieś, ale nie odp. w sql miał później takiego doła że aż na płacz się zbierało. Wg jest smutny gdy mnie widzi smiejącą się z jego kumplami ;p Nie wiem co teraz robić, bo strasznie go kocham. To moje miłosne przeżycie ;* AjjMix3 odpowiedział(a) o 21:36 blocked odpowiedział(a) o 10:13 Oczywiście że wierzę :) Dzięki mojemu chłopakowi uwierzyła w to cudowne uczucie i nauczył mnie kochac :) Spędzimy razm życie i wiem że wszystko będzie cudownie :) Tak, właśnie jej doświadczam, trwa to już ponad rok. ^^ blocked odpowiedział(a) o 12:00 Oczywiście że tak ;) Jestem szczęśliwie zakochana z wzajemnością ;)Poznałam mojego chłopaka na sylwestrze a 5 miesięcy później byliśmy już razem. Niejednokrotnie sie kłóciliśmy, mieliśmy kiedyś kryzys i to ostry, ale jak widać miłość wszystko zwycięża bo nadal jesteśmy razem ;)) Już ponad pół roku ;] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Hej, chciałam zapytać czy wierzycie w miłość między dwoma osobami, które wcześniej się tylko kumplowały, bardzo dobrze kumplowały? Mam fajnego kumpla, znamy się już od dłuższego czasu, zawsze dobrze się dogadywaliśmy, lepiej mi się z nim gadało niż z niektórymi koleżankami, po prostu można było z nim pogadać o wszystkim, taki kumpel na dobre i na złe. Zawsze uważałam go tylko i wyłącznie za kolegę, nigdy nie myślałam, że kiedykolwiek mogłoby być między nami coś więcej, z resztą miał dziewczynę przez rok czasu dziewczynę więc tym bardziej. Później się rozstali, między nami było jak dawniej, w naszych relacjach nic nie uległo zmianie, jednak po pewnym czasie nasza relacja się pogłębiła. Wyszło tak samo z siebie ze zaczeliśmy się coraz częściej spotykać, coraz więcej rozmawiać, całkowicie spontanicznie zaczęło się "słodzenie sobie" zwracanie się do siebie typu "Maleńka" czy też "Słonko". Taki flirt. Mam wrażenie, że nasza relacja uległa pogłębieniu. Nie ukrywam, że od zawsze on mi się podobał, starsznie mi się podobał, jest rozsądny, inteligentny, "trzeźwo" patrzy w przyszłość. Kiedyś nawet kiedy marzyła mi się wielka miłość, chciałam aby moj facet był taki właśnie jak on, miałam taki swój "ideał" na wzór właśnie jego. Wiem, wiem, ideały nie istnieją Ostatnio tak się zastanawiam, czy może ta znajomość przeradza się w coś więcej? Znamy się około 6 lat, z tym, że przez jakieś 3 lata nasz kontakt był sporadyczny, potem dopiero tak się zakumplowaliśmy. Jestem tego pewna, bo widzę to że to nasze "kumplowanie się" nie jest takie samo jak kiedyś, nigdy nie odważyliśmy się przytulic tak jak teraz czy też powiedzieć do siebie "słonko", czy nawet pisać do siebie czy dzwonic kilka razy dziennie. Czuję te motylki w brzuchu, zaznaczę, że to wszystko, ten krok do przodu zaczął się od niego, a ja to "odwzajemniłam". Dziewczyny czy mozliwa jest taka miłość z facetem, który był dla nas kiedyś jedynie dobrym kumplem? Może same to przechodziłyście? Nie powiem, że nie jestem szczęśliwa w tym momencie, bo jestem, ale mam w głowie takie zamieszanie, zastanawiam się czy te "znaki" zainteresowania mną z tego strony coś znaczą? Czy możw wyjść z tego coś fajnego? Zależy mi na nim tym bardziej, że marzę o kims takim jak on, dlatego wciąż nie daje mi spokoju to co się dzieje. Jakbym czytała swoją historię Tak to jest mozliwe, ja z takiej wlaśnie znajomości jestem już 7 lat w zwiazku i planujemy ślub No widzisz.. a u mnie to się zakończyło tragicznie. Też miałam takiego przyjaciela, znaliśmy się chyba też jakoś 6 lat, spędzaliśmy dużo czasu ze sobą, dla mnie był ideałem i nagle coś zaiskrzyło. Postanowiliśmy spróbować, po chyba 2-3 miesiącach rozpadło się... Teraz już nawet nie gadamy. Cześć - cześć na ulicy, krótka wymiana zdań i tyle. Poczekaj jeszcze trochę i upewnij się, że to nie zauroczenie, bo szkoda byloby go stracić. teraz jeszcze możecie to zatrzymac i zachować przyjaźń a po rozstaniu już nigdy nie będzie tak fajnie. W życiu bywa różnie, wiem że może być coś z tego lub z czasem nic, ale mi na nim zależy, nie ukrywam, że chciałabym spróbować. Wydaje mi się, że zaiskrzyło. Jednak czekam na jego ruch, nie chcę mu się narzucać, jeśli coś do mnie czuję, to myślę, że prędzej czy póżniej zrobimy ten krok w przód opcje są dwie - albo to będzie dozgonna wielka miłość, albo po tylu latach znajomości po dwóch miesiącach związku będzie wielki krach, i tak jak pisała koleżanka wyżej, zerwiecie wszelki kontakt. uważam jednak, że zawsze warto spróbować bo a nóż widelec to akurat TEN facet? poczekaj trochę, niech akcja rozwija się samorzutnie i płynnie, może coś będzie, a jeśli nie - zawsze możesz powiedzieć sobie że przynajmniej próbowałaś. bądz ostrożna, to może być stapanie po cienkim lodzie, dzieje się jak sama widzisz przyjaźń międzu kobietą a mężczyzna w wiekszości przypadków konczy sie miłoscia, obojga lub jednego. Widocznie istnieje taka miłość,skoro u Ciebie pojawiło się coś takiego o czym piszesz .. Ważne,zebyś z nim czuła sie szczesliwa ,a on z Toba..niczego wiecej nie trzeba ..powodzenia Osobiście przeżyłam coś takiego. Przyjaźniłam się około 5lat. Super mi się z nim rozmawiało zawsze pomagał mi w zawodach miłosnych był niezastąpionym przyjacielem. Zawsze mogłam mu się wypłakać ale i mogłam liczyć na spacerki wypady do kina. Z czasem coraz więcej pisał dzwonił i zdarzało mu się wyskakiwać z tekstami "maleńka" "kwiatuszku" oczywiście sądząc że to jedynie wygłupy słodziakowałam mu tak samo i tak zaczęliśmy chodzić ze sobą. Jednak związek różowy nie był. A jedyną wada było to że wiedzieliśmy o sobie wszystko i przez to rozpadł się związek niby "idealny". Także ja na twoim miejscu bym troszkę uważała. Ja bardzo żałuje bo straciłam na serio mega super przyjaciela. Od 2 lat nie utrzymuje z nim kontaktu. U mnie podobnie...był super przyjacielem, z którym gadaliśmy o wszystkim i w efekcie, jak zaczęliśmy być parą, to się na nas zemściło Nie poradziliśmy sobie z tą wiedzą. Ale ogólnie uważam, że przyjaźń jest dobrym fundamentem do związku, tylko taka nie za głęboka)) Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum. Po magię miłosną sięgają przeważnie osoby, którym nie układa się z partnerem i stają w obliczu rozstania. Chcą za wszelką cenę nie dopuścić do odejścia partnera i otrzymać jego miłość. W internecie odszukamy wiele usług, jakie oferują spętanie i uroki miłosne. W przypadku spętania miłosnego celem jest pozyskiwanie miłości ukochanej osoby bez jej zgody, bez patrzenia na jej uczucia. Niemniej jednak urok miłosny działa w przypadku, kiedy na drugiej osobie spełnienie intencji nie wyrządza krzywdy. Energia rytuału rozbudza w drugiej osobie wszystkie pozytywne uczucia, związane z Twoją osobą. W przeciwnym wypadku to wygląda, jeżeli pragniesz zakończyć nieudany związek, w którym Cię coś trzyma, odciąć się od męża, uwolnić się od kogoś kto niszczy Cię psychicznie lub myślisz, iż został na ciebie rzucony urok miłosny to możesz sięgnąć spętania klątw i uroków. Niemniej jednak jeżeli chcemy odciąć się od rodziców, w końcu przeciąć matczyną pępowinę, to możemy sięgnąć z usług odczyniania uroku. Wszelkie informacje tutaj:

czy wierzycie w uroki miłosne